تری اکسید آنتیموان

تری اکسید آنتیموان (Antimony Trioxide) با فرمول شیمیایی Sb2O3، پودری سفیدرنگ و محلول در آب می باشد. این ماده، تجاری ترین ترکیب بر پایه آنتیموان می باشد. کاربرد اصلی تری اکسید آنتیموان در ساخت بازدارنده شعله ( یا تاخیرانداز شعله یا ضد شعله-Flame Retardant) است که در تهیه مواد اطفا حریق استفاده می شود که از گسترش آتش در مواد پلاستیکی و پلیمرها جلوگیری می کند. در واقع مقاومت این مواد را در برابر آتش افزایش می دهد.تری اکسید آنتیموان (ATO) از واکنش تری کلرید آنتیموان (SbCl3) با آب تشکیل می شود که در ترکیب بازدارنده های شعله از جمله ترکیبات هالوژنی معمولا بر پایه کلر یا برم و روی بورات استفاده می شود. ترکیب هالیدها و آنتیموان موجب اثر هم افزایی (synergistic effect) شده و عامل کلیدی در تاخیرانداز شعله برای پلیمرها می باشد. این تاخیراندازها در دستگاه های الکتریکی، پلاستیک، رنگ، چسب، درزگیر، رابر، منسوجات، چرم و پوشش ها کاربرد دارد. همچنین تری اکسید آنتیموان به عنوان عامل مات کننده در شیشه، مینا و سرامیک استفاده می شود. برخی رنگدانه های خاص برای مواد لاستیکی، پلاستیک ها، چسب ها، منسوجات، کاغذ و ... حاوی تری اکسید آنتیموان می باشد. از این گذشته، تری اکسید آنتیموان یک کاتالیست پلیمریزاسیون موثر در تولید پلی اتیلن ترفتالات (PET) و ولکانیزاسیون رابرها و یک افزودنی اصطکاکی در لنت ترمز خودرو می باشد. استفاده از تری اکسید آنتیموان (ATO)، با اثر هم افزایی (synergistic effect) کارایی تاخیراندازهای شعله هالوژنی را افزایش می دهد و بنابراین میزان ماده موردنیاز را کاهش می دهد. استفاده از تری اکسید آنتیموان در تاخیراندازهای شعله هالوژنی، هزینه را کاهش داده و ویژگی های فیزیکی تاخیرانداز مانند پایداری رنگ را بهبود می بخشد. در نتیجه می توان از پلیمرهای حاوی این ترکیب در کاربردهای حساس و در معرض احتمال آتش گیری مانند کامپیوتر و تلویزیون استفاده کرد. جالب است که تری اکسید آنتیموان به تنهایی تاثیر محسوسی بر بازدارندگی شعله ندارد.