شیر توپی ترینیون

انواع بال ولو بر اساس طراحی توپی :

بال ولو شناور :

در طراحی توپی فلوتینگ، این توپی در داخل شیر حالت شناور داشته و تا حد چند میلی متر قابلیت جا به جایی دارد. فقط بخش متصل توپی، بخش بالایی آن است که به کمک یک شفت از بالا کنترل می شود. با این حال محل نشیمنگاه توپی باید ثابت باشد.

بال ولو ترونیون :

در طراحی توپی ترونیون، این توپی به طور کامل در محفظۀ داخلی فیکس و ثابت شده و حرکت آن از هر چهار طرف محدود خواهد شد. طراحی شیرهای ترونیون هزینۀ بیشتری خواهد داشت، اما با این وجود کارایی بیشتری نیز دارد. از شیر های توپی ترونیون می توان در جریان های با فشار بالا استفاده کرد. ضمن اینکه این شیرها با قطرهای متنوع و بالاتری نسبت به شیرهای فلوتینگ قابلیت طراحی دارند.

قطر کم (Reduced bore) :

در طراحی این قطعات، معمولاً طراحی بخش توپی شیر به گونه ای است که قطر کمتری نسبت به خط لوله اصلی دارد. این موضوع موجب افت فشار جریان در شیر می شود.

قطر زیاد (Full bore) :

اگر طراحی توپی به شکلی باشد که قطر آن دقیقاً هم اندازۀ قطر خط لوله باشد، افت فشاری در مسیر جریان سیال پیش نخواهد آمد. مزیت دیگر شیرهای Full bore این است که تمیز کردن خط لوله در این حالت ساده تر خواهد بود.

شیر توپی وی شکل :

شکل طراحی نشیمنگاه و یا همان فضای باز توپی در این حالت شبیه به حرف V انگلیسی است. علت انتخاب این طراحی ایجاد امکان کنترل جریان سیال در خط لوله است. همین طور که گفتیم معمولاً از بال ولو برای کنترل جریان استفاده نمی شود، اما از توپی های وی شکل و با اتصال به یک کنترل کننده نیوماتیکی یا موتور الکتریکی، می توان مقدار جریان سیال را تا حدودی کنترل نمود.