شیر فاراب منا

شاید فکر کنید، شیرآلات زاده جهان مدرن هستد اما، تاریخچه شیرآلات به ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. در ابنیه و به خصوص کاخ‌های دوران باستان، علاوه بر لوله‌های سفالی برای انتقال جریان آب، ردپای استفاده از شیرهایی از جنس طلا، نقره، مرمر و فلزات دیگر برای کنترل مسیر و جریان خروج آب به چشم می‌خورد. در قرن چهارم میلادی، رومیان از لوله‌کشی و شیرآلات برای هدایت آب به حمام‌های خصوصی و عمومی، فواره و آب انبارها استفاده می‌کردند.
جالب است بدانید که در ابتدا، خروجی آب سرد و گرم یکپارچه نبود و از دو شیر مختلف برای آنها استفاده می‌شد تا اینکه در سال ۱۹۳۷، فردی به نام الموین یکی از دستانش را با جریان آب داغ سوزاند و همین اتفاق جرقه تولید اولین شیرها با خروجی آب سرد و گرم یکپارچه شد.
واژه شیر از کجا آمد؟
حتما شما هم به این سوال برخورد کرده‌اید که چرا در فارسی از کلمه «شیر» برای اشاره به شیر آب استفاده می‌کنند. مشترک بودن واژه «شیر» برای اشاره به حیوانی به نام شیر، نوشیدنی شیر و کنترل‌کننده جریان خروجی آب، خیلی از ما را به یاد چیستان‌ها و لطیفه‌های روزهای کودکی می‌اندازد.
شیر، نماد قدرت و صلابت است. در معماری های قدیم از شیر در ستون‌ها و تزئینات کاخ‌ها و بناها استفاده می‌شده است. در بسیاری موارد در ستون‌ها یا فواره‌ها، جریان آب از دهان شیر خارج می‌شده و این موضوع با پیدایش و تولید شیرآلات، به آنها هم تسری پیدا کرده است.
گفته می‌شود اولین شیرها به شکل مدرن که وارد ایران شدند هم دارای تمثالی از شیر به عنوان اهرم باز و بسته کردن جریان آب بوده‌اند و اینگونه، این وسیله در فارسی شیر نام گرفته است.