عملکرد گیربکس بالابر یا گیربکس بتونیر
داخل گیربکس حلزونی بهکار یک ماردون یا محور دنده پیچی قرار دارد که به محور فولادی که از گیربکس خارج شده است متصل است. با چرخش محور خارجی گیربکس حلزونی، این ماردون شروع به چرخش کرده و دنده بزرگ را نیز به حرکت درمی‌آورد. با چرخش دنده بزرگ محور، وسط دنده که جای شافت ماشین است شروع به چرخش می‌کند. دنده‌های ماردون و دنده‌ی بزرگ و نحوه قرارگیری آن‌ها روی هم، طوری طراحی شده است که گیربکس فعالیت خود را به صحیح‌ترین شکل انجام دهد.
عملکرد گیربکس بالابر به گونه‌ایست که، دور الکتروموتور را که معمولا 1400-1470 دور در دقیقه است را به دور پایین‌تر تبدیل می‌کند و قدرت الکتروموتور را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر چرخش افقی را به چرخش عمودی تبدیل می‌کند. در این نوع گیربکس زاویه‌ی دنده‌های آن طوری طراحی شده است که با خاموش شدن الکتروموتور، دنده‌ها درهم درگیر می‌شوند و از خلاص شدن بالابر حین کار جلوگیری می‌شود. به این ویژگی قفل شوندگی یا عدم خلاصی می‌گویند.
گیربکس‌های حلزونی در بالابر هایی استفاده می‌شوند که قادر به کشش بار تا وزن 300 کیلوگرم هستند. گیربکس‌های حلزونی در بتونیر های 250-300 لیتری نیز استفاده می‌شود. سرعت بالابردن بار با گیربکس‌های حلزونی تا 16 متر در دقیقه است.
