چمن مصنوعی جهت ورزشگاه

با توجه به روند رو به تزاید جمعیت و توسعه مناطق شهری ایجاد فضاهای تفریحی و ورزشی بسیار بیشتری مورد نیاز است .مهمترین ویژگیهایی که باعث گردیده است تا چمن مصنوعی بتواند به عنوان یک جایگزین جدی در برابر چمن طبیعی عرض اندام نماید را همراه با تاریخچه پیدایش چمن مصنوعی در ادامه مطلب قرار داده ایم

الف) حذف و کاهش بسیاری از هزینه های مربوط به آماده سازی ، کاشت و نگهداری زمین از جمله هزینه های بذر و کاشت ، کود ، آبیاری و سیستم آب رسانی ، وجین و چمن زنی، سم و دفع آفات ، ترمیم و اصلاح و تجدید کاشت.طبق بررسیهای آماری به عمل آمده هزینه های نگهداری چمن مصنوعی با احتساب دوره عمر مفید 10 ساله در حدود 10% هزینه های چمن طبیعی می باشد .
ب) اساسی ترین مزیت استفاده از چمن مصنوعی در مقایسه با چمن طبیعی قابلیت استفاده دائمی و همیشگی از آن است. یک زمین ورزشی با چمن طبیعی در اکثر مناطق آب و هوائی تنها برای 350 ساعت در سال قابلیت بازی دارد زیرا برای حفظ کیفیت چمن طبیعی احتیاج به نگهداری مداوم و استراحت و تنفس کامل پس از یک بازی دارد ، چنانچه به ازای هر دو ساعت بازی چمن طبیعی نیازمند 24 ساعت تنفس است. درحالیکه از یک زمین چمن مصنوعی میتوان در سال تا 4000 ساعت به طور مفید استفاده کرد. در این ارتباط لازم به ذکر است که زمینهای چمن طبیعی در مواقع آبیاری و مدتی پس از آن و نیز در مواقع بارندگیهای شدید قابل بازی نمی باشند در حالیکه این محدودیت روی زمینهای چمن مصنوعی وجود ندارد .
ج) یکنواختی سطح زمین در تمامی ابعاد و سطوح زمین از جنبه های ظاهری و فیزیکی که این امر باعث میگردد تا خطاهای ناشی از عیوب زمین در حین بازی به صفر برسد. بر روی زمینهای چمن مصنوعی بهترین کنترل بر توپ اعمال شده و حرکت متقابل بازیکن و توپ عالی و روان است. در چمن طبیعی رشد غده ای و متراکم و ایجاد توده ریشه باعث ناهمواری زمین و ایجاد اشکال در بازی و انحراف توپ میشود.
د) مقاومت زیاد در مقابل عوامل جوی و تنشهای ناشی از حرکات فیزیکی بازیکنان که این امر باعث می گردد تا عمر مفید چمن مصنوعی نسبت به زمینهای مشابه چمن طبیعی بسیار بیشتر باشد .
ه) ویژگی دیگری که برای چمن مصنوعی حائز توجه می باشد که البته این ویژگی صرفاً برای کشورهای نظیر ایران که در نقاط خشک جغرافیائی قرار گرفته اند، به عنوان یک ویژگی تلقی میگردد، بحث کم آبی و عدم نیاز جدی این محصول به آب میباشدکه این امردر یک نگاه کلان نگر در کشوری مثل ایران که واقعاً از نقطه نظر منابع آبی در محدودیت جدی واقع میباشد ، میتواند صرفه جوئی وسیع و هنگفتی را به وجود آورد.
تاریخچه چمن مصنوعی
در دهه 1960 بعد از ساخت استادیم ورزشی بیسبال هوستون بود که عدم امکان رشد و بقاء چمن طبیعی در استادیم های سر پوشیده ، برای تعدادی از سازندگان استادیم ، مشخص گردید . یک شرکت شیمیایی ، بصورت جدی مامور حل این مسئله گردید . که نتیجه آن تجهیز آسترودم به اولین زمین چمن مصنوعی ساخته شده از نخ صد درصد نایلونی بود .
در دهه 1970 ، یک شرکت آلمانی به پیروی از شرکت آمریکا یی با تولید چمن مصنوعی ساخته شده از جنس پلی پروپیلن با مقاومتی کمتر از نایلون برای کاهش احتمال صدمات ناشی از خراشیدگی ، نمود .
هر دو محصول بدون لایه انعطاف پذیر ساخته شده بودند و بعداً همواره این لایه به آن منضم گردید . به این دو نوع اصطلاحاً نسل اول چمن مصنوعی اطلاق میشود و مشخصه آنها نداشتن هیچگونه ماده پر کننده ای بود .
نسل دوم در پایان همان دهه به وسیله یک شرکت کانادائی با استفاده ازمواد پلی پروپیلن به این شکل ابداع شد که نخها ی رشته رشته ، با دوبرابر پایل قبلی و با استیچی ( فاصله ککها ) بیشتر بکار گرفته شد .
این چمن با شن دانه گرد پر شده است در حقیقت محصول مرکب است گودال شن ماسه ای که از نخهای مصنوعی پر شده است ، که وظیفه شان نگهداری شن در جای خود و جلو گیری از حرکت زیاد آنها به اطراف است . این محصول جدید باعث انقلابی در صنعت چمن مصنوعی شد که به دلیل استفاده از نخ کمتر باعث افت قیمتی به میزان 50% گردید